Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

• Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
• Quis hoc dicit?
• Satis est ad hoc responsum.
• Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
• Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Crassus fuit, qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est noster Pompeius, cui recte facienti gratia est habenda;

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Duo Reges: constructio interrete. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.

Possumusne hic scire qualis sit, nisi contulerimus inter
nos, cum finem bonorum dixerimus, quid finis, quid etiam sit
ipsum bonum?

Modo enim fuit Carneadis, quem videre videor-est, enim nota
imago -, a sedeque ipsa tanta ingenii, magnitudine orbata
desiderari illam vocem puto.

Quid vero?

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Paria sunt igitur.

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Quare conare, quaeso.

Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Bork

Ratio quidem vestra sic cogit.

1. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
2. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
3. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
4. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
5. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
6. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; At hoc in eo M. Quibusnam praeteritis? An nisi populari fama? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.